Yüreğim atmasa, dursa öylece sessizce
Yıldızlar düşse gökyüzünden üzerime
Boylu boyunca uzanmışken dünyaya
Yağmurlar yağsa aklımdaki acıya
Yıksa geçse kafatasıma saplanmış cümleleri

Gözyaşlarım yıkarken  düşlerimi
Tırnaklarımı söküyor aşk
Oluk oluk akıyor kanım parmak uçlarımdan
Yüreğim acıyor sadece

Fahişelere ait bu dünyanın orta yerinde
Uzanmışken boylu boyunca
Tükürüyorum içime akıttığım laneti
Ruhum bir yerlerde tutulmuşken aşka
Kemiklerim acıyor

Hayatla ölüm arasında ince bir çizgiden ibaret vücudum
Gece düşerken avuçlarıma
İhanetler yakalıyor bileklerimden
Neden bu kadar kötülük ?İyi olmak bu kadar kolayken

Bileklerimden damlayan şarapla avunurken
Aldığım her nefes yakıyor iç organlarımı
Kaybettikçe eksilen aklım ,koşarken karanlık sokaklarda
Çığlıklarımı yutuyor karanlık sadece kötülük kazanıyor
Bir fahişe gülümsüyor ölürken masumiyet
Bitti...