İçimde sıkışıkıp kalmış tüm kelimeler
Bir tanesi sadece bir tanesi düşse kağıda belki çözülecek yılların suskunluğu
Tüm bu iç sıkıntısı ağzımdan nefes olup çıkacak ,şehrin havasına karışacak
Şehir sarılacak alacak beni de koynuna
Işıl ışıl bir kalabalıkta yitip gidecek tüm yalnızlıklar

Ucu kırılmış cümleler delik deşik ediyor geceyi
Bir yaz gecesinde asılı kalmış  anılar
Düşünmüyorum artık eskisi gibi
Öfke girdaplarında yaralamıyorum kendimi

Şimdi dönsen ...
Bulamazsın
Eskisi gibi değil buralar
Güneş batıdan doğar oldu
Gök,kan kırmızı

Kıyamet gibi bir şey koptu gidişinin ardından
Sonrası hiçlik..

Fırat Kayımtu