Yalanlarla kaplanmış yüreğinin siyaha yakın kelimelerini başa sarıp dinliyorum.Çok zavallısınız diyorum tüm yalanlara.


Yaklaştır kulaklarını daya kafatasıma duyuyor musun tüm inkarları ,hesaplaşmaları.Kelimeler,kurşun gibi delip geçiyor her bir hücremi.Kuramadığım tüm cümleler beynimde şehirler inşaa etmekte.Nefret zayıflatıyor ele geçiriyor zavalllı yüreğimi.Yüreğim sessiz..sadece seyrediyor.İçine akıtıyor tüm zamanı.Zaman ,arkasında saklamış tüm geçmişi bir tokat gibi vuruyor ,yüreğim çınlıyor.
Aşk...
Cümle içinde kullandığımız ,yüreklerimizden sakındığımız.Hasretim sana.Cümlelerden kurtarsan kendini dikilsen karşıma tüm heybetinle ufacık kalsam yanında ,sarılsan sıkı sıkı kıracakmış gibi tüm kemiklerimi... Ey aşk ! ruhuma katılsan iç organlarımı yerle bir etsen.Yaşadığımı hissettirsen bana..
Bırakalım sefil insanlar seni hiç bilmesinler ...