Yalnızlıklarımızla çoğalıyoruz sanki.Aklımdan geçen tüm kelimeler sonunda yalnızlığa varıyor.Eriyip gidiyor tüm umutlar.Tüm cümleler yıkılıyor  üstüme, viran bir şehir bırakıyor ardımda.Acılar yakıyor yüreğimi ,gözyaşlarımda yüzdürüyorum hatıralarımdaki yüzleri.Hiç bilmediğim bir dünya dönüyor gerçek yüzünü açığa çıkarıyor yavaşça.Gece doğuyor ,güneş düşüyor ,kıyamet kopuyor.Aşktan kalanlar gökyüzüne karışıyor,yağmur olup yağıyor avuçlarıma .Islanıyor söylenmemiş tüm cümleler,kasırgalar kopuyor, yitip gidiyor tüm anlamlar.Tenimi yakıyor soğuk,kemiklerime işliyor ıssız sokaklar.Dokunmak istiyorum sadece bir ruha.Bir ruha sahip olmak istiyorum .Gece yarısı nöbetlerinde düşlerime sığınıyorum.Düşlerim saklayamıyor ,sarıp sarmalayamıyor açık yaralarımı.Ölmek gibi bir acı,can çekişen bir aşk avuçlarımda ,ölüm gibi bir acı ,ölmek kadar bir aşk ...Saklayamıyor düşlerim hiçbirini.Sanki tüm dünya içimde ,yer yok tek bir nefese .Boğuluyorum soluksuz bedenimde.

Yerle bir olmuş masallardan kurtulup yeniden başlayacak içimdeki kahraman.'Yola koyulacak çıkmaz sokaklara doğru .Kaybolacak korkularında'' diyor içimdeki cümleler.Hiç ait olmadığım bir dünya var yüreğimde.Susuyorum kaderime.Susuyorum aşkıma.Yağmurlar yağıyor kurak yüreklere çatlaklardan sızıyor hayatlar.Susuyorum tek bir ana.Susuyorum sadece gece kadar sessizce..

Acı, yangınlarda kavuruyor tüm hatıraları.Hatıralar kaçışırken sağa sola  sadece seyrediyorum herbirinin tek tek yanarak yok oluşlarını.Geriye kalan kulaklarımdaki çığlıkları oluyor.İçimde yenemediğim bir düşman var her gece sinsice yakalayıp öldürmeye çalışıyor.Açtığı yararlar  oluk oluk kanarken alışıyorum sanki  benden geriye kalanlara ..
En  iyi gözyaşı temizliyor sanki acıdan kalan kan izlerini..