12 Aralık 2011 Pazartesi

Zamanı durdurup başa sarmak kaybettiklerini arayıp bulmak istiyor insan,ilk yanlıştan dönüp huzura kavuşmak istiyor insan.Tüm nefretlerinden arınmak istiyor.Nefret rahat bırakmıyor insanı ,hırsız bir karga gibi tek tek çalıyor tüm duygularını ve başbaşa kalıyorsun karanlığınla.Çok acı çekiyorum kayboldum ...

Hatırlarla dolu bu gece tüm kadehler
Ve tüm gözlerde yansıyan aynı yüz
Kapkara olmuş öfkeden gözlerinde damlalar
Çok yabancı bu yüz ama bir o kadar da ben

Yüreğimde hıçkırıklar gecenin sessizliğinde çınlıyor
Mideme kıvrılmış tüm acılar ruhumu sindirmekte
Tüm hikayaler mutlu bitmez sonunda hıçkıra hıçkıra ağlamak da var
Boş sokaklarda ciğerlerin patlarcasına koşmak da var
Söz konusu aşk olunca..

Kimsesiz bir çocuk benim sana özlemim
Kaybolmuş ve korkuyor
Bir daha hiç sevmemenden
Unutulmaktan korkuyor

Hırçın bir okyanus benim pişmanlıklarım
İçinde keşkelerimle boğulduğum
Islanmış cümlelerim titriyor gecenin ayazında
Yitip gitmiş aşka dair ne varsa

En çok gündüzleri yaşamak zor
Nefes alamazken ,iç organların yer değiştirirken
Yüzünde mutlu bir maskeyle dolaşmak
Oysa geceler çok güzel karanlık açığa çıkarıyor saklananları

Biter mi birgün tüm bu acı
Aniden hiç yaşanmamış gibi döner mi tüm günler teker teker
Unutur mu seni bu ruh hiç değmemiş gibi
Kıvrılıyor aşk üzerime hıçkıra hıçkıra
Unutur elbet unutulur..







Hiç yorum yok:

Yorum Gönder