Ayrılık bunun adı ölüm kokusu sarmış dört bir yanı

Adın saplanmış sırtıma dört bir yanım kan kırmızı

Yanlış yazılmış bir hikayenin iki kahramanıydık biz.

Yalanlar üzerine kurmuştuk krallığımızı

Etrafımızı  kuşatan aşka karşı savaşıyorduk

Yenilgi kaçınılmazdı ardından ayrılık gelir alırdı tüm ganimeti

Ve uzaktan bir ağıt yakılırdı ,tüm yürekler susardı.

Yenilmeden savaşmak mümkün mü aşka

Bir zalim gibi yüreğini ele geçirirken

Delik deşik eder tüm bedenini

Teslim olurken ölümün kollarına

Yine aşkı dilersin