İçimde karanlık bir gökyüzü var
yutuyor tüm  ışığı
kadehime dolduruyorum gidişinden beri tüm zamanları
tüm günler sarhoş ,unutuyor gidenleri
umut dolu oluyorum bu saatlerde hep
saat geceyarısını çoktan geçmiş
sokaklar tıpkı sen kokuyor
içime çekiyorum doya doya
martılar uçuşuyor özlemlerimde..

Bir adamın hayaleti dolaşıyor zihnimin yosun tutmuş labirentlerinde.
Anılarla hayaller arasındaki ince çizgide yürürken
Eskiyor sureti ,siliniyor ayak izleri
Yalnızlığı sarılıyor yüreğime usulca

Geçip gidiyor günler  ıslak avuçlarımdan ağır ağır
Uzaklarda kavuşamayan aşıkların ağıtları ,
Kara gölgelere sahip insanların pis kokulu cümlelerine karışırken
Düşlerim kırılıyor ,saçılıyor yürüdüğü yollara

Ve gidiyoruz el ele farklı sokaklarda
Kayboluyoruz öylece arta kalan son anılarda
Aşk saklanırken gölgelerimize
Gece yutuyor gölgelerimizi yavaşça
Sessizlik volta atıyor artık sokaklarda..